وجه تسمیه مراغه

وجه تسمیه مراغه

شهر مراغه يكي از قديمي ترين شهرهاي ايران است. اين شهر در كنار صافي چاي واقع شده است و از شمال به كوههاي قشلاق و آشان و از جنوب به باغات ورجوي، از شرق به باغات و مزارع و از غرب به كوه رصد محدود ميگردد. اين شهر در 37 درجه و 23 دقيقه عرض شمالي و 46 درجه و 16 دقيقه طول شرقي واقع شده است و ارتفاع آن از سطح دريا حدود 1390 متر ميباشد

در کتاب «فروغ مزدیسنا» تالیف شادروان ارباب کیخسرو شاهرخ، در رابطه با زادگاه زرتشت چنین آمده است:« من که اهورامزدا هستم، از بهترین شهرها و مکانهایی که آفریدم، «رغه دوازدهمین» است». در تفسیر پلوی رغه را آذربایجان می داند و بعد می گوید: شاید«رغه» شهر مراغه کنونی باشد که خود آذربایجانی ها آن را «مرغه» گویند.

برخی بر این عقیده اند که مراغه کلمه ترکیبی ترکی است. در زبان ترکی «مارا» به معنای جایگاه و مکان و سرزمین است و «آغا» نیز در این زبان به معنی بزرگ، ارباب ، خان و امیر می باشد. بنابراین کلمه مراغه در اصل «ماراآغا» بوده سپس در اثر گذشت زمان به «ماراغا» و بعد به «مراغه» تبدیل شده است و از این نطر که از روزگاران قدیم شهرستان مراغه یکی از مناطق مهم و آباد و پرجمعیت آذربایجان بوده و مورد توجه اشراف و بزرگان و امرا قرار گرفته بود. بنابریان بی مناسبت نبود که کلمه و نام شهر مراغه به مکانی اطلاق می شد که در آن مکان اشراف و اعیان و امرا و بزرگان و خوانین بوده است(حصیری،1388: 97)

ویلسون، سیاح انگلیسی در سفرنامه خود لفظ مراغه را برداشتی از نام یک اسقف مشهور نسطوری به نام «ماراغا» می پندارد. بعضی از محققان نام مراغه را از «مارکیانا» که در کتاب تعلیمات جغرافیایی بطلمیوس به دریاچه اورمیه اطلاق شده، مرتبط می دانند.

-        حصیری، افسانه.1388. مزارات «مراغه»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، شماره 137،  صص 95-102